İlk ayrılık

32 aydan sonra ilk defa Irmak ile ayrıldık... Bu hem bana hem ona iyi gelecek diye düşünüyorum. Anneannesi yazlığa gidince, bu yıl hem artık anne sütü almadığı hem de yaşı gereği onunla orada iyi vakit geçireceğini düşündük. Gitmeden önce her gün bunu anlattık. Artık oyun grubuna gitmeyeceğini; bizim işe gideceğimizi onun da anneannesi ile yazlıkta kalacağını anlattık durduk. Ve çok hazırdı gitmeye. Kendisi bile gidelim artık diyordu :) Çok şükür 3 senenin sonunda kriz olmadan bir yolculuk yapabildik. Tabii ki hep kucağımdaydı:) şarkılar , kitaplar derken kucağımda uyudu.

Yolda uyurken 

Sonra köye vardığımızda; köyden dostlarımızın bizim için hazırladıkları. Yumurta, tavuk, yoğurt ve sütümüzü aldık. Irmak da ördekler, keçilere, tavuklara baktı. İşte o an orman kenarındaki havayı da içime soluyunca, ne kadar ayrı kalacak da olsak o mis gibi havayı içime çekerken, iyi bir seçim yaptığım da içime sindi. Ben böyle düşünüp rahat ettikçe de o da daha rahat edecek. İşte güzelliklerin başlangıcı!! 


Ancak bu güzelliklerin başlangıcından sonra, çok güzel el sallayarak bizi uğurladı. Ancak sürekli soruyormuş, ne zaman gelecekler, günleri öğrenmiş sayıyormuş, telefonda bana seni çok özledim, şimdi gel demeler...  Bakalım haftaya buluşma anı hararetli olacak gözüküyor da,  ayrılırken..... :(  neler olacak göreceğiz. 

5 küçük ördek badi badi yürüyerek, Irmak'ı karşılamaya çıkmışlar...
İçlerinden Irmak ördek seslenmiş: vak vaka vak vak, vik viki vik vik

İşte Irmak'ın içtiği süt ve
bizim peynirlerimizin sütü olan değerli keçiler:)

Mis gibi bahçede gezen tavuk yumurtaları:) 

Bu da sevgili Nilgün.
 keçileri elleriyle sağan, peynirleri yapan,  
 tavukları besleyen, yumurtaları toplayan :)

Bunlar da kanguru anne ve yavrusu ile
yavrunun bebeği Yasemin:))